پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

اشتباهات سیاستی مرگبار دولت سریلانکا در سه سال اخیر در کنار پیامد‌های اقتصادی همه‌گیری کرونا و جنگ در اوکراین سبب شده اقتصاد این کشور در لبه پرتگاه قرار گیرد. مسئولان سریلانکایی اعلام کرده‌اند که تنها برای یک روز بنزین در اختیار دارند و منابع ارزی کافی برای واردات بیشتر سوخت در اختیارشان نیست.

دولت سریلانکا ۵۱ میلیارد دلار بدهکار است و نمی‌تواند سود وام‌های خود را پرداخت کند، چه رسد به اینکه از میزان وام گرفته شده خود بکاهد. صنعت گردشگری موتور مهم رشد اقتصادی سریلانکا به دلیل شیوع کرونا و نگرانی‌ها در مورد امنیت آن کشور پس از حملات تروریستی در سال ۲۰۱۹ میلادی انسجام خود را از دست داده است. ارزش واحد پول ملی سریلانکا بیش از ۸۰ درصد کاهش یافته و واردات را گران‌تر ساخته و وضعیت تورم بدتر شده و در حال حاضر خارج از کنترل به نظر می‌رسد. بر اساس داده‌های رسمی، هزینه زندگی و خرید اقلام غذایی در سریلانکا افزایشی ۵۷ درصدی داشته است. نتیجه این وضعیت آن است که آن کشور به سوی ورشکستگی می‌رود و به سختی پولی برای واردات بنزین، شیر، گاز لازم برای پخت و پز و دستمال توالت وجود دارد. فساد سیاسی نیز یک مشکل است چرا که نه تنها در هدر دادن ثروت کشور نقش داشت بلکه هر گونه نجات مالی برای سریلانکا را نیز پیچیده‌تر ساخته است.

حتی اگر بیانات و ادعا‌های سفیرمان در سریلانکا درست هم باشد، باز معاملات پایاپای نمی‌تواند برای کشورمان سودآور بوده باشد. تخفیف در فروش نفت، سد منفعت ناشی از تاخیر در پرداخت، سود فروش کالای پایاپای شده، گرفتن کالایی که برای ما اولویت نبوده و فاقد اهمیت راهبردی است و مواردی همانند، کمترین کلاهی است که سر کشورمان می‌رود. چرا سریلانکا یا هر کشور مورد توافق برای تجارت پایاپای را بعنوان واسط خرید و ارسال کالا‌های مورد نیاز و دارای اولویت برای کشور، انتخاب نمی‌کنیم؟